GOTIN Û XÊZIK

Diyar e

Ew gotin û xêzikê hozanî

Weke ava li herik

Di kuraya dilê jîyanê de dirêj dibin û diçin

Nerm

Germ

Û nawestin

Guh nadin xitûbên polîtîk guh nadin diçicin

Çavkanî: Medenî Ferho; BANGA HAWARÊ, weşanên NÛDEM, Çapa yekem: Stockholm 1996

Li Zozanan

Me kon dagirti bûn li zozanên jor

Dihatin keryê pêz him diz û him gur

Diparastin şivanan pez dor bi dor

Xençer li ber navê bûn, hevalê xwe ço.

Bi ro min diçêrand, pezê me î hekal

Ku êvar dadiket, min dajote mal

Mîyan çêdikir ji xwe re mexel,

Li Sîya digerîn, gava germ dibû ro.

Bi kod û sîtilan, jin dihatin bêrîyê

Yek caran bi derengî, diman tarîyê

Yan xatûn hêrs dihat yan şivan diqehrî

„Roj dihere ava, ez dereng mam“ digo

Em zarok bi hev ra diçûn hûrikan[1]

Me hurik dikirin têrik û tûrikan

Me pî dikir tanîn, datanîn ber kon,

„Hindik ber êr kin, wisa zo bi zo“[2]

Bi qalkirin wesa tişt teva nabin

Jin li zozana berê waha bûn,

ji bo jinek nû xweng bira nabin!

Û Temeli debê em mane li ku?

Çavkanî: Hozan Temelî; NAMIRIM, Weşanên temelî, Elmanya

---

[1] Ezingên piçûk.

[2] Dudu-dudu, çot bi çot.