Nas / Na / Me

Nas

di heyva rezberê de mabû

bermahiya helbestekê.

li keleha jorîn,

di nava qulên maran de,

şîn hatibûn kincên rengneftî

ên cesednasan.

Na

serkêşiya jiyanê dikir

dûrikên bixwînî

û dibû strana herî dirêj.

na.

û digotin:

em ê nalenalên xwe

her û her bizeliqînin

bi wêneyan ve!

Me

Pendên wan

em lewitandibûn

bi pûngan.

me

nasnameya xwe

ji bin şikêran

û ji qulên maran derdixist.

                                               Sibata 2013an / Mersin

Çavkanî: Dîlber Hêma; Nas – Na – Me,  Stenbol 2015, Weşanxana avesta,  rûpel: 15-17