BABÊ

BABÊ / 1

                Ji bo te Keko

Geh mirin, a min e

Geh ez, ê mirinê

Dema ku behsa mirinê tê guhê min

Eger bi ya min be, ez ê bêjim

Bila nemrin bavên zarokên piçûk

Ku xwîn digrîn ji bav re zarok

Em ku di hesreta bav de ne hê jî

Ma wê çi bikin di wî umrî de zarok

Eger bi ya min be, ez ê bêjim

Tirmeh 1980

BABÊ / 2

Ey ê ku çav di kenê de mîna du heyvên li şevreşê

Li stêrkan were rehmê, wan nehêle di şevreşê

Weku cilê xwe yên nû di erefa îdê de

Razîne dilê min ê dîn

Di himêza xwe de

Vê şevreşê

Tirmeh 1980

BABÊ / 4

Gotin “miriye”

“Miriye” gotin histêrê min

Ez bezîyam şibakê, “ma gelo sekiniye dunya“

(Ez wisa fikirîm bîstekê)

Çawa dimeşin hê jî mirov

Ro çawa ronî dike hê jî

Zilamek dikene li derve

Li dûr zarokek  digrî

Tirmeh 1980

BABÊ / 5

Çaycî di qedehekê de çay bide min

Ku lê neketibe devê mirîkî

Kursîyekî bide min ku mirî rûneniştibe

Û masekê ku bêhna mirî jê neyê

Ez nikarim li çayxanê rûnim, wisa li derve

Ne li erd û ne li azmên, wisa li derve

Li cihkî ku ez nebhîsim dengê mirinê

Kils nikare sipî bike siya mirî û mirinê

Tirmeh 1980

Çavkanî: Sabah Kara; MERSÎYEYÊN ROJHILAT. Çapxaneya Nûbihar, 1998 Nîsan, Stembol