BABÊ / 1
Ji bo te
Keko
Geh mirin, a min e
Geh ez, ê mirinê
Dema ku behsa mirinê tê guhê min
Eger bi ya min be, ez ê bêjim
Bila nemrin bavên zarokên piçûk
Ku xwîn digrîn ji bav re zarok
Em ku di hesreta bav de ne hê jî
Ma wê çi bikin di wî umrî de zarok
Eger bi ya min be, ez ê bêjim
Tirmeh 1980
BABÊ / 2
Ey ê ku çav di kenê de mîna du heyvên li şevreşê
Li stêrkan were rehmê, wan nehêle di şevreşê
Weku cilê xwe yên nû di erefa îdê de
Razîne dilê min ê dîn
Di himêza xwe de
Vê şevreşê
Tirmeh 1980
BABÊ / 4
Gotin “miriye”
“Miriye” gotin histêrê
min
Ez bezîyam şibakê, “ma gelo sekiniye dunya“
(Ez wisa fikirîm bîstekê)
Çawa dimeşin hê jî mirov
Ro çawa ronî dike hê jî
Zilamek dikene li derve
Li dûr zarokek digrî
Tirmeh 1980
BABÊ / 5
Çaycî di qedehekê de çay bide min
Ku lê neketibe devê mirîkî
Kursîyekî bide min ku mirî rûneniştibe
Û masekê ku bêhna mirî jê neyê
Ez nikarim li çayxanê rûnim, wisa li derve
Ne li erd û ne li azmên, wisa li derve
Li cihkî ku ez nebhîsim dengê mirinê
Kils nikare sipî bike siya mirî û mirinê
Tirmeh 1980
Çavkanî: Sabah Kara;
MERSÎYEYÊN ROJHILAT. Çapxaneya Nûbihar, 1998 Nîsan, Stembol
